مقایسه بره های نر، اخته شده و بیضه توی شکمی (cryptorchid) از نقطه نظر خصوصیات پرواری، کیفیت لاشه و ترکیبات چربی

تعداد 50 راس بره از دو نژاد بختیاری و مهربان در هفته اول بعد از تولید قطع دنبه شده و پس از شیرگیری در سن 5 + 75 روزگی بطور تصادفی به سه گروه اخته، بره نر و بیضه توی شکمی (cryptorchid) تقسیم گردیدند. تمام گروهها پس از چرای روزانه در مرتع طبیعی و پس چرا مزارع توسط مقداری جو و یونجه تا سن 16 ماهگی تغذیه شدند. در پایان این مدت آنها را بطور تصادفی در داخل قفس های انفرادی قرار داده و جیره پلت شده ای شامل یونجه، جو، تفاله چغندر و نمک در اختیارشان گذاشته شد. هر 21 روز یکبار بره ها و غذای مصرفی توزین و یاداشت گردید. در پایان 106 روز پرواری بره ها به کشتارگاه برده شدند و پس از کشتار وزن لاشه، پوست ، بیضه ها و چربی داخلی اندازه گیری شد. پس از چهل و هشت ساعت نگهداری لاشه ها در حرارت 2-5 درجه سانتی گراد مجددا" لاشه ها توزین و ضخامت چربی زیر پوستی روی دنده دوازده اندازه گیری شد و سپس لاشه ها با برش مرسوم ایرانی به 6 قسمت مختلف گردیده و وزن هر کدام یادداشت گردید. تقریبا" 100 گرم چربی زیرپوستی دنده نه و دوازده و 100 گرم چربی داخلی اطراف کلیه برای آنالیز سدهای چربی مربوطه برداشته و به آزمایشگاه برده شد. بخاطر مساوی نبودن تعداد بره ها در هر گروه اعداد و ارقام بدست آمده به طرق مساوی نبودن تعداد بره ها درهر گروه اعداد و ارقام بدست آمده به طرق least-squares آنالیز گردید. بیشترین وزن زنده و اضافه وزن روزانه مربوط به بره های بیضه توی شکمی بود که اختلاف معنی داری با بره های اخته شده داشتند. اضافه وزن روزانه بره های بیضه توی شکمی، بره نو و اخته شده بترتیب 124، 113 و 102 گرم بود. اختلاف معنی داری بین گروههای مختلف از نظر وزن لاشه درصد وزن لاشه بوزن زنده ضخامت چربی زیرپوستی و راندمان غذائی وجود نداشت ولی مقدار چربی داخلی بطور معنی داری برای بره های بیضه توی شکمی و بره نر کمتر از بره های اخته شده بود. درصد اسیداستاریک چربی داخلی بره های بیضه توی شکمی بطور معنی داری کمتر از مقدار این اسید در چربی داخلی بره های اخته شده بود. در صورتیکه بره های نر از نقطه نظر چربی داخلی بطور معنی داری اسیدلینولئیک بیشتری نسبت به بره های اخته شده داشتند. چربی زیرپوستی بره های بیضه توی شکمی بطور معنی داری حاوی اسیدپالمیتیک بیشتری نسبت به بره های نر بوده چربی بره های نر نسبت به بره های اخته، دارای اسیدهای چرب اشباع شده کمتری بود. اسیدهای چرب چربی داخلی اشباع شده تر از چربی زیرپوستی بود.